Gekkigheid

Gekkigheid.

In mijn vorige verslagen heb ik al wel eens wat laten vallen over de gekkigheid in Amerika. Deels cultuur, deels door het politieke klimaat waar mensen alleen uit 2 partijen kunnen kiezen. Je bent democraat of republikein, al kan je hier ook een onafhankelijke zijn, dan kies je later… De “ik klaag je aan” als er een scheet dwars zit, wordt hier via borden aan de snelweg aangeprezen, is ook een beetje gek. Net als de 100.000 kerken die je hier tegenkomt. Dat kan een imposant gebouw zijn waar vurig de ketter en verdoemenis wordt gepredikt. Maar kan ook zo maar een uit golfplaten opgetrokken Baptist Church zijn. Het aantal soorten geloof zijn hier denk ik ontelbaar, al lijkt de bijbel wel de grondslag te zijn. Het gevoel ik moet me bewijzen, ik ga het maken, kijk mij nu eens, ik ben de beste, ik heb de grootste, ik heb het meeste… dat leidt ook tot wat gekkigheid. Dat komt uit de pionierstijd waar de mensen zich letter een plek moesten veroveren. Maar een auto groot groter, grootst is daar een mooi voorbeeld van. Vandaag stond ik naast een normale reguliere productie auto, waarvan de motorkap tot aan mijn neus kwam, als die dan ook staat op een gehandicapte parkeerplaats…. Dan ga je je zelf toch vragen stellen. Gekkigheid!

We kwamen op weg naar Gatlinburg door Pigeon Forge. Ons gidsje had al vermeld dat het hier wat toeristisch was, dus viel het voor ons als keuze als verblijfplaats al snel af. Nu ben ik al een tijd geleden van mijn katholieke geloof afgevallen, maar bij de binnenkomst van Pigeon Forge  had dit zo maar kunnen gebeuren. Pigeon Forge is een stadje wat midden op de, wat de Amerikanen de Bible beld noemen, ligt.  Elk radio station is hier in de heer, en het aantal kerken is ongelofelijk. Het ene na het andere enorme kruis staan in de heuvels opgesteld. Het dorp is een van de weinige dorpen in Amerika wat is droog gelegd. Dus geen biertje, wijntje of sterkers te verkrijgen in winkel, hotel of uitspanning. Als je dit dan weet, tja wat verwacht je dan….. mijn verwachting was een pionierstadje waar sinds 1850 de tijd is stil blijven staan. Zeg maar een soort Schiermonnikoog, waar mijn moeder in 2002, die er sinds 1948 niet meer geweest was, blindelings haar weg kon vinden, simpelweg omdat daar gewoon niets veranderd was. Ik dacht een paar Rednecks, met pickup trucks, een paar balen hooi, met een standbeeld van lucky luke op het dorpsplein. Dat zou trouwens ook van David Crockett geweest kunnen zijn, een nationale held hier. Maar alles, echt alles, en dan bedoel ik echt 100% alles was anders. Er is maar één stad waar ik geweest ben, die erger was dan dit. Las Vegas. Mijn hemel wat een gekkigheid. Bij het binnenrijden van het dorpje zie ik een huis staan, ik wrijf in ogen, Lian rijdt van schrik bijna de weg af. Er staat een huis/gebouw op zijn kop in het gras. Als we dan nog eens goed kijken is het gewoon zo gebouwd, effe verder zien we de Titanic nagebouwd compleet met ijsberg. Dan zien we King Kong het Empire State building op klimmen maar ook het huis van Alice in Wonderland is te gek voor woorden. De gekkigheid rijgt zich aaneen, van gekke gebouwen tot een mega achtbaan waar je 10 min onderweg bent, een kartbaan waar je verdeeld over 8 verdiepingen je misselijk kan scheuren, een rodelbaan waar snelheden worden gehaald die de vullingen probleemloos uit je kiezen verwijdert. Een arcade/spelletjes hal van 30.000 m2. Een mega doolhof waar ze nu nog steeds kinderen aan het zoeken zijn. Elk soort eten en type restaurant wat jij verzinnen, ut is er. En een berg volk op de been, man man, je kan over de koppen lopen. En echt mensen, echt heel erg echt, er is geen biertje, wijntje of anders te krijgen. Das pas gekkigheid.

We passeren de county grens en pof wat denk ja wat we daar in grote aantal aantreffen…. Ja juist drankzaken in alle soorten en maten, zelfs een drive-in hebben we gezien. Gekkigheid? We konden er wel om lachen.

Dan iets waar we niet zo om konden lachen en dat is wat van andere orde. Op ons wensenlijstje stond om een keer te lunchen in een klassieke diner, je weet wel met van die half ronde zithoeken, milkshakes en burgers. Zo een uit happy days. We komen aan bij Mel’s Diner. De uitstraling is klassiek uit de jaren 50 / 60, een paar Cadillac’s  voor de deur, yes hier moeten we zijn. De binnenkant is zelfs nog beter, alleen de rolschaatsende bediening ontbreekt. Een jukebox draait Rock&Roll uit het juiste tijdperk. We genieten van onze burger met frietjes, Lian koffie en ik een coke. De lege booth naast ons wordt bezet door een ernstig corpulente jonge man, een leuke jonge dame en een slanke heer van een jaar of vijftig. Ik bekijk de jonge gast die overigens ook nog van onder top boven zit met de meest afschuwelijk tattoos zit. De meest van jullie weten wel dat ik niets tegen een mooie tattoo heb, maar deze waren echt zo lelijk. Elke keer verbaas ik me weer hoe iemand het zo ver kan laten komen om zo dik te worden, maar goed ook hier zal wel een verhaal achter zitten. De wat oudere heer bekijk ik eens goed, en schrik me te pletter. Nu ben ik niet zo makkelijk onder de indruk, maar dit doet elke keer weer wat me, en ik vind het echt gemeend echt eng. De man draagt een dikke vette gun, pistool op zijn heup. En niet zo maar een kleintje maar echt een dik vet pistool. Mooi geflankeerd door 4 reserve patroonhouders. Eerst denk ik, zal de lokale sheriff wel zijn, of een agent undercover. Maar zo zag hij er niet uit. Op dat moment ben ik effe op en neer aan het appe met Robert Hagen. En vertel hem, wat zou iemand nou bewegen om dit mee te nemen naar een restaurant, wanneer zou die gast zoiets nu gebruiken. Zegt Robert tegen me “Zeg er maar niks van” “dat is misschien niet zo handig…. “ Haha, gelukkig kennen jullie me al een beetje.  Later raak ik wat aan de praat met de serveerster en vraag haar, of dit normaal is. Ze lacht, en zegt ja helaas wel, maar weet je, zegt ze er meteen achteraan, gewoon compensatie gedrag, hij zal wel een kleintje hebben, of een kenau thuis.  Ik lach er om maar blijf het eng vinden. Maar wat een gekkigheid….

groetjes antoine