Elektronica

Toen we ons hussie kochten wilde we er wel een up-to-date stom stom in. De verkoper wilde geen korting geven maar een nieuwe radio met actuele stom stom kon er wel vanaf. Toen ik hem ophaalde vertelde onze knutselaar, want verkoper kan ik um niet noemen, dat er een soort van tablet of iPad was in gebouwd met alles er op en er aan. In de week voor ons vertrek heb ik een poging gewaagd het apparaat in te stellen en alle opties te ontdekken. Maar dat lukte me niet zo, en besloot het maar on the way te doen. De route planner die doet het nu, ik kan de radio aan de praat krijgen en het lukt me om mp3 bestandjes af te spelen via een usb stick. Verder laat ik het maar, ga mezelf maar niet verder frustreren. We hebben de stem van Nico, een zeer streng klinkende Nederlandse man al vervangen door Ditte, een Belgische dame die ons op zeer vriendelijke wijze van de juiste info voorziet. Zo vertelde ze me gister of ik me gereed wilde maken om op mijn uitbestemming aan te komen. Of “gelieve de rotonde op de tweede afslag te nemen “. Maar het apparaat maakt soms vreemde keuzes qua route. In beginsel stuurde ze ons over zand en gravel paden. Onverhard staat nu uit, net als de snelste route, want bij elke twee meter korter of sneller werd ik dwars door stadscentra gestuurd of de meest idiote smalle straatjes. We staan nu op ‘makkelijk’. Een andere ding is dat ie regelmatig de weg kwijt is. Dat kan te maken hebben met de gesteldheid van de wegen hier. Maar vrees toch dat de GPS niet optimaal werkt. Vandaag liep het ding totaal vast, voor de tigste keer. Dus heb ik uit de bak reserve spullen mijn motor navigatie opgeduikeld, die werk feilloos. Na de vakantie op zoek naar iets wat wel werkt, zoals ik dat wil.

Iets waar we maar moeilijk aan kunnen wennen is de slome waaifaai hier. Of het nu de meestal 3G of haperende 4G is, of de waaifaai op de camping of die van de volgens de dame van de receptie supersnelle verbinding die we bij hoge uitzondering mogen gebruiken receptie waaifaai. Tis allemaal drama. Mijn idee om un keer een filmpje te kijken, of de tour te volgen zijn zowieso in rook op gegaan, maar ook routes of campings zoeken is al een uitdaging. Die waaifaai leidt ook tot andere bijzondere gebeurtenissen. Zo zaten we na een mooie wandeling op een terras heerlijk te genieten van een biertje. Toen we daar klaar mee waren vroeg ik de ober om de rekening. €4.80 voor 3 biertjes en een cola. Geen geld toch. Ik wapper met mijn betaalkaart maar er komt een afkeurde blik op het gezicht van onze tot nu toe zeer vriendelijk ober. Aspetta is de boodschap, effe wachten dus. Effe duurt lang, en na lang aspetta-en komt het apparaat naar buiten. Werkt niet….. okay zeg ik dan loop ik effe mee naar binnen. Daar zal jullie waaifaai best beter zijn. Maar ook binnen werkt het niet. Dus raadpleeg ik mijn telefoon en zie keurig de bar waaifaai en zonder een blik van verrassing of verbazing vraag ik het wachtwoord. Wat ik vrolijk krijg, sterker nog hij voert het zelfs in op mijn telefoon. Nadat de verbinding is gemaakt, zeg ik, met jullie waaifaai is niks mis hoor en laat het zien op mijn telefoon. Ober loopt wat rood aan en is zichtbaar geïrriteerd. Hij is kapot snauwt hij me toe. Only cash, goh denk ik das Apart,  Hij spreekt ineens Engels en apparaat stuk…. Dus speel ik het spel mee, loop terug naar Lian pak de portemonnee haal er snel alle cash uit en loop terug. We have a problem zeg ik en laat mijn lege portemonnee zien. No cash….. de grote baas komt er bij en omstanders gaan zich er ook mee bemoeien. Heerlijk dit opstootje. Ik schater me een ongeluk maar hou mijn gezicht in de plooi en blijf lachen. Na tien minuten of zo is er een wonder gebeurd. Prijs de heer met al zijn apostelen en heiligen, het apparaat doet het weer……

Als je gaat wandelen doe je dat tegenwoordig met een hippe app, die laat dan zien waar je bent en op het schermpje zie de te lopen route, echt super handig…. Not. Das leuk voor in NL waar je overal waar je ook bent een top verbinding hebt. Hier niet, je hebt hier meer geen verbinding dan wel.  Wandelkaarten kopen hier is ongeveer net zo makkelijk als een bekeuring krijgen, verdomd klein. Kaarten worden nergens verkocht en verkeersregels worden hier niet gehandhaafd. Dus met een screenshot van een wandelsite of een foto van een kaart die een medewandelaar bij zich heeft moet ik me redden. Nou niet helemaal, want ik heb ooit een top-app tip gekregen van mijn beste vriendje Mark Koopmans en die redt me altijd. Dat is namelijk maps.me. Een app waarbij je de kaarten op je telefoon download, en middels de GPS laat zien waar je bent. Dus geen internet nodig. Hoogtelijnen en wandelpaden worden keurig aangegeven. Maar ook voor een wandeling in de stad, je geeft aan waar je wil zijn, en hij loodst je er feilloos heen, zonder internet.

Mijn laatste elektronica feit is van een drietal dagen geleden. We hebben voor het eerst in maanden een keer slechter weer. Een forse regenbui jaagt ons onder ons luifeltje en later zelfs naar binnen. Normaal kokerellen we een beetje voor de tent, maar had al niet zon zin, en met die regen al helemaal niet. Dus stel ik voor een pizza-tje te gaan eten in het dorp. Lian heeft een hele batterij aan weerapps op haar telefoon en verklaart dat om half acht de laatste druppels zullen vallen. Het is inderdaad droog om kwart voor acht…. Regenjas mee, je weet maar nooit. Behoorlijk verregend komen we aan in een restaurantje, Lian heeft Pizza op haar netvlies, maar na 20 min wachten op een menukaart, geen pizza en het eten dat wel uit de keuken komt, ziet er niet appetijtelijk uit. Dan door naar het volgende restaurant, het regent nog steeds gestaagd. Vol, derde restaurant, Vol. Lian is, zeg maar, wat teleurgesteld en tijgertje wordt wakker. Weerapp geeft droog aan, terug naar de bussie? We lopen onder stadspoort door en de hemel zet zijn watersluizen open, totaal verregend, en zeiknat tot op mijn onderbroek komen we aan bij de bus. Ik geef een uiterst chagrijnige Lian een Mueslireep en kopje warme thee, driftig pakt ze haar telefoon en met een swipe van haar vinger worden alle weerapps verwijderd. Zoooo zegt ze, daar hebben we toch geen pepernoot aan! En als een boer met kiespijn lacht ze weer een beetje.

antoine