Gaaf met een kartelrandje....

Nadat we vanochtend de huurauto hebben opgehaald gaan we beginnen aan onze 'roadtrip' die ons via allerlei plaatsen uiteindelijk in New York gaat brengen eind maart. We blijven echter deze eerste dagen nog onder de rook van New Orleans... om precies te zijn, hebben we vandaag het moeras bezocht ten zuiden van New Orleans. Het stond vooral op Antoine zijn lijstje om een rit te maken met een 'airboat' en zo, bijna laag vliegend over het moeras te sjeezen....... en het was ook gaaf... We vlogen met zo'n 60 kilometer per uur over de swamp.... af en toe stoppend om te luisteren naar de stoere verhalen van de kapitein die, omdat hij er geborgen en getogen is, in zijn vrije tijd vooral ook speelde met de inwoners van dit gebied..... 'gators' voor de intimi, 'alligators of krokodillen' voor mensen zoals wij.... Bij het stoppen waren er meestal ook 'gators' te zien... vaak klein, maar soms ook hele grote exemplaren.

Eén van de stopjes had een ander onderwerp..... in dit stuk geen 'gators' te zien, maar zaken die hier eigenlijk niet thuishoren.... koelkasten bijvoorbeeld, of delen van boten, of delen van huizen of inventaris..... we gaan zo'n beetje stapvoets over een stuk dat voorheen 'land' was...

Ineens klopte het in ons hoofd.... toen we naar de aanlegsteiger reden voor deze tour reden vonden we het hier al heel verloren, triest en een beetje 'creepy' uit zien.... veel kapotte huizen, soms met een caravan ernaast, veel modder overal en, naar wat het eerst leek, omgewoelde stukken land en kapotte wegen..... nu weten we het.... precies 16 jaar nadat Katrina hier heeft huisgehouden, is dit gebied 5 maanden geleden wéér getroffen door een orkaan. Ida deze keer... het hele stadje onbereikbaar en grotendeels verwoest.... daar word je wel even stil van....

Wat mij betreft dus vandaag een gave dag waarin we keihard over het moeras sjeesden (en dat vind ik stiekem toch wel heel leuk), we veel en mooie, ook grote, alligators zagen, maar ook een dag met een kartelrandje.... want wat kan de prachtige natuur toch ook enorm verwoestend zijn.....

groet, Lian