Effe thuis, Foodies, en weer door.

Effe thuis, Foodies, en weer door.

Reizen is geweldig, nieuwe dingen zien. Of bekende dingen, maar dan met je eigen ogen, met een 360°  view, de geur en de smaak erbij, geen plaatje maar een beleving. Reizen is ook mensen ontmoeten, we noemen we dat al snel bijzondere ontmoetingen. De verhalen horen, hoe culturen & gebruiken zijn, maar je ook verbazen hoe anders het leven ook kan zijn. Reizen is ook leven als een nomade, daar moet je tegen kunnen, leven uit je koffer, je was doen in de wastafel van je hotel, of improviseren en aanpassen als het weer eens anders is dan verwacht. Of jezelf laten verrassen als iemand je uitnodigt om bij hem of haar te eten en te overnachten. Heb je daar durf voor nodig, nee hoor, je moet het jezelf alleen durven laten overkomen. Reizen is ook jetlag. Of dat je bij je ma een paar dagen logeert, omdat je thuis effe verhuurd is aan twee lovebirds. Na Amerika hebben we ons zelf uitgenodigd bij mun ma  in huis. Sorry ma van de invasie, en de bende die we gemaakt hebben. Je wasmachine hebben we op de proef gesteld, net als je geduld. Maar Ma, ik vond het weer super fijn om op mijn geboorte plekje te zijn. Mooie herinneringen. Dank dat je je bed wilde afstaan. De tijd was te kort om iedereen te zien, in mei gaat dat goed komen.

Woensdag onze “nieuwe” camper volgepropt met de kampeerspullen. En dat volproppen moeten jullie vrij letterlijk nemen. Als een echte lijstjes autist, heb ik mijn vakantie checklist uitgedraaid, en buiten de tent en de matjes alles op de lijst in onze bus gepropt. Ik had er geen behoefte aan om in de stromende regen te gaan bedenken waar wat nu het handigste kan liggen. Gelukkig zit Lian daar hetzelfde in. We gaan er onderweg wel achter komen wat waar het beste ligt.

Eerste stop is Zuid Limburg, Lian had vrijdag nog een meeting bij het Mecc, dus hebben we ons donderdag ingecheckt in het hotel De Gerardshoeve, windkracht 8, 0°C,  met hagel en sneeuw leek ons geen goed begin als kennismaking met ons campertje. Vandaag (zaterdag) via de snelweg naar zuid Frankrijk, en dan gaat het echt beginnen.

Donderdagavond hebben we ons lekker laten verwennen in het Panorama restaurant van Gerardus met een uitgebreide maaltijd. Want na 2,5 maand USA, waren we wel toe aan een avondje uiteten. Maar dan zoals wij dat doen. Een hele avond, met vijf gangen, mooie bordjes, uitstekende bijpassende wijnen. In Amerika is eten echt anders, ik zeg zeker niet slecht he, maar vooral anders. Laat ik jullie, als laatste stukje van onze eerste reis, meenemen in de Amerikaanse eetcultuur zoals wij die beleefd hebben.

Voor ik daar aan begin wil ik jullie het Starbucks concept uitleggen, want anders snap je niets van wat in de hoofden van een Amerikaan omgaat.

stap 1 Het maken van de keuzes Warm of koud? Dan de keuze koffie, thee, smoothie, thee of warme chocolademelk. Bedenk ook vast of  je je drankje zoet wil of juist een hele specifieke smaak. Laten we uitgaan van dat je koffie wil. Stap 2 Kies de maat. Short - Tall - Grande - Venti. In een 'short'- en 'tall'-bestelling zit meestal één shot espresso, in een 'grande' zitten twee shots en in een 'venti' drie shots. Maar een extra shot kan ook he, de keuze is er reuze. Stap 3 Add on´s Voeg een smaak toe,  bv een siroop er zijn tientallen smaken waaruit je kunt kiezen. Maar wil je die dan in small medium of large. Extra suiker?  Of miss nog extra melk? Stap 4, Kies de vloeistofbasis. Water, sojamelk of halfvolle melk. Opgeschuimde melk op je drankje? Wil je dan extra schuim kies uit small, medium of large. Stap 5 Cafeïne? Decaf is een optie, maar een mix van een extra shot decaf met reguliere koffie is ook een optie. Stap 6 Het kiezen van je drankje Een 'brewed coffee'?  okay maar welke bonen soort? Blonde Roasts, Medium Roasts of juist een Dark Roasts?  Stel je kiest de medium, dan heb je weer de keuze uit Colombia | Fruitig & Kruidig, Ethiopia | Peperig & Bloemig, Guatemala Antigua | Cacao & Licht gekruid, House Blend | Cacao & Nootachtig, Kenya | Sappig & Verfrissend of ga je voor de Pike Place® Roast | Smooth & Gebalanceerd. Of ga voor een 'latte'. Met de keuze om daar een siroop bij te kiezen en wil je die dan warm of koud ('iced'). Ook lekker is de 'americano'.  Met een smaakje, met of zonder een paar extra shots. Een 'cappucino' ook lekker, maar geef wel effe aan welke verhouding schuim/vloeistof er moet zijn, want ook dat is een optie. Dan hebben we nog een 'caramel macchiato', 'mocha'. Espresso, 'Frappucino', etc etc. Je snapt een keuze oerwoud.

En zo gaat het dus ook met eten, een oerwoud aan keuze stress. Stel je wil gewoon een burger en een biertje, in Nederland kies je dan een burger van de menukaart met een lekker biertje. Klaar. Dat ligt in Amerika toch een stuk lastiger. Keuze 1 welke grote? Dan keuze 2 welk vlees. Keuze 3 hoe moet ie gebakken worden, keuze 4 met of zonder broodje, in de States noemen ze dat een “naked burger”. Keuze 5 de toppings, kaas (maar dan de keuze welke kaas, swiss, local, bleu, chedder), augurk, tomaat, sla, ui (rode of gewone), een ei miss. Keuze 6 welke saus? Dan keuze 7 welke side, frietjes, chips, gepofte aardappel, puree, salade, een groente (vaak broccoli).

Naast de keuzestress heb je dan ook nog de binnenkomst en het bestellen. Je komt binnen, dan zorgt de verdeel-meneer of -mevrouw aan welke tafel je komt te zitten. En krijg je per onmiddellijk  een glas ijswater en de menukaart. Na ongeveer 3 min staat de serveerster aan je tafel, die stelt zich netjes voor en vraagt wat ze kan noteren om te eten en te drinken. Ik kijk dan schaapachtig en zeg dat ik dan eerst op het menu moet kijken. Be back in a few minutes, en dat is dan ook een paar minuten. Zucht, weer keuze stress. Heb je dan besteld en je kiest dan voor een side salade, staat die binnen een paar minuten op tafel. De eerste keer dat we dat deden prikten we wat van het bordje en wachten we rustig op onze burger. Onze ervaring was inmiddels dat die er meestal binnen 10 min is. Maar deze keer bleef het maar duren, en ik had na een dag wandelen wel zin in iets. Dus wenk ik een serveerster, die komt niet maar stuurt “onze” serveerster. Na wat gesprekken snappen we dat ook inmiddels, de tips (fooi) van jouw wijk zijn ook daadwerkelijk voor jouw en niet voor de andere serveersters. Maar met 3 doller per uur is het krijgen van tips een must, anders heb je geen fatsoenlijk inkomen. Onze serveerster is inmiddels aan onze tafel, en vraag haar waar de burgers blijven. Ze kijkt wat vreemd en kijkt naar onze bordjes, ik kijk er ook naar en kijk terug. Ze legt uit dat je eerst je side salade op prikt en daarna komt de burger. Aaaaaaah dan snappen we dat ook weer. De burger was trouwens top. Op de vraag of we nog toetje willen, zeg ik braaf nee, de burger was mega groot. Dan miss een dessert to go? Een toetje om mee nemen… gekker moet het niet worden.

Pas in Amerika op met sausjes op je eten, mijn advies: vraag het altijd in een bakje naast je eten, anders krijgt je burger, steak of spaghetti zwemles. Ook de toppings is vaak een uitdaging, hier is alles groot en veel, waardoor je door de kakofonie van de toppings de smaken afzonderlijk niet meer proeft.

Wat eet feitjes:

Spaghetti is gemaakt (in Europa) van die lekkere lange slierten, zodat je die met je vork kan opdraaien en zo kan oppeuzelen. Dat duurt de Amerikaan veel te lang, gewoon korte stukjes dat eet sneller en voorkomt dat geprul van het draaien.

De Doggy bag of box, alles wat je over hebt gaat in een box mee naar huis is het gebruik hier. En dat gebeurt niet zo nu en dan een keer maar elke Amerikaan doet dat. Ik verbaas me daar elke keer weer over. Als ik aan mijn avond maaltijd toe ben, dan heb ik honger en eet ik  mijn bord leeg. Hier eet men een paar happen, en de rest gaat mee naar huis. Erg bijzonder.

Snel of sneller, het eten voor een Amerikaan is iets functioneels denken wij. Koolhydraten stapelen honger stillen. Je moet echt je best doen om langer dan 30 a 40 min over je eten doen. Geen toetje dan ligt gelijk de rekening op tafel. Ergens in een restaurant zijn de tafels om ons heen 5x bezet geweest.

Een Amerikaan eet alleen met zijn vork, een stuk vlees wordt snel op maat gesneden maar dan gaan we verder met de vork. Waarom? Ze weten het zelf niet, het zal wel een cultuur dingetje zijn.

Ieder betaalt voor zich, ook dat is erg bijzonder. En weet je wat zo mooi is, elk kassasysteem is er op berekend. De ober komt met een hele rij bonnetjes naar de tafel en rekent braaf per persoon af.

Refill, bestel je bv een cola of een koffie, dan kan je een veel restaurants gratis een nieuwe tappen.  We dachten dat een oud gebruik was of alleen in de films, maar het gebeurt nog steeds.

Plastic bestek en borden, een echt stenen bord of glas is hier nauwelijks te vinden. Alles gaat hier in wegwerp bordjes of bekers. Stel je voor, je bestelt in een bar een lekker cocktail of biertje, dan krijg je die in een tempex beker, voordeel 1 je krijgt geen koude handen en je drankje blijft heerlijk koel. Tja het is een kwestie van beleving denk ik dan maar.

Tv’s in elke bar of restaurant hangen op elke wand enorme tv schermen, op elk scherm wat anders. Een heerlijke kakofonie van geluid en beeld. Echt vreselijk, zekers ook nog eens als de gasten naar elkaar gaan schreeuwen over een gemaakt punt…..

Laat ons maar prullen in het nieuwe campertje zeg ik maar….. Groetjes Antoine