Verjaardagslunch

Je kan eigenlijk niet naar Toscane zijn geweest en níet Siena, Florence en San Gimignano hebben bezocht. Nu zijn we er natuurlijk al eerder geweest, maar ook nu stonden ze weer op het ‘programma’. Waarom? vraag je je misschien af… maar het heeft allemaal een reden, ondanks de drukte, want die is er écht!

Siena is nogal makkelijk, dat is onze favoriet. Minder druk dan Florence en minder toeristen (maar nog steeds heel veel). We vinden het een prachtige stad. Lief. Mooi. Met een prachtig plein, dat deze keer al in voorbereiding was op de Palio, waar Antoine al over schreef. Daarnaast hebben ze een súpergoede koffiezaak (tip van mijn ome Joop, al jaren geleden) ‘Nannini’, mooie winkels en leuke restaurants. Én het was op fietsafstand (beetje heuvel) van de camping, dus geen parkeergedoe. Dus…. Voldaan van een heerlijke lunch, wakker na de goede koffie en met twee tassen met tassen fietsen we terug. 

Met een kleine tussenstop in Volterra rijden we vervolgens via San Gimignano naar Florence. San Gimignano als tussenstop. Niet om het mooie middeleeuwse stadje te zien met hoge torens (dat kan je namelijk beter vanaf een afstandje bewonderen), maar eigenlijk om twee winkels te bezoeken. Daar hebben we namelijk jaren geleden een werktas gekocht (Toscane is echt hét hart van leren tassen), en die stond nog op mijn verlanglijstje. Daarnaast hebben ze hier ook goede restaurants, want een mens moet toch eten. De tussenstop is het niet geworden…. Echt té druk. Niet alleen het vinden van een parkeerplaats was een uitdaging (één grote file naar te weinig parkeerpleinen), we realiseerden ons ook dat al die mensen die het inderdaad lukte om te parkeren, allemaal in dat kleine stadje zouden lopen….. dat slaan we maar over. Jammer van de lunch, maar we rijden gelijk door naar de camping in Florence, waar we lekker gebakken kaastosti’s maken (het hoeft niet altijd verfijnd 🤣). 

In Florence staan we op de stadscamping. Écht een kwartiertje fietsen van het hoofddoel van de stop in Florence. Het bezoeken van het Uffizi, een museum met vooral werk van Italiaanse schilders. We genieten van de werken van Botticelli, Caravaggio en Leonardo da Vinci. Prachtig, en met de vooraf gekochte kaartjes kunnen we door de ‘fast-lane’ naar binnen. Na de lunch in een klein gezellig restaurantje met heerlijke Chianti en lekkere pasta, gaan we op pad voor het tweede doel…. De werktas. En ook deze missie is geslaagd, al is dat eigenlijk nog een verrassing, want het is voor mijn verjaardag….. ééntje ervan dan 😉…. 

Één nadeel aan de echte Italiaanse lunch… het is zo machtig, dat je de eerste uren eigenlijk echt niets meer hoeft te eten. Het diner hebben we in Florence dus niet gehaald. Wel het zwembad van de camping. Even afkoelen. 35 graden.

Die temperatuur is terwijl ik dit schrijf nu echt anders. We zijn vanochtend vertrokken uit Florence richting de bergen in noord Toscane: Alpi Apuane. Hier is het nu 20 graden. Als we onze camper parkeren worden we wel gewaarschuwd. Geen stroom vandaag. Er is vanmorgen om 10.00 een tornado overgekomen niet ver uit de buurt en nu zit de hele regio zonder stroom. Oké…. Dit is de tweede keer dat we gelukkig net achter het noodweer aanrijden… wel een trui aan, maar prachtige uitzichten!

En wat dit alles met een verjaardagslunch te maken heeft? Vandaag onderweg hebben we héérlijk geluncht. Het lijkt misschien of we dat altijd doen, en dat proberen we natuurlijk ook, maar soms is het beter dan anders. Valt het toch wat tegen óf klopt alles. Als één van ons jarig is op vakantie, en dat ben ik meestal, want 5 februari zijn we meestal thuis, maken we daar altijd een gezellige dag van. Taartje eten en lekkere lunch en diner. Maar dat valt soms dus ook wat tegen. Dat was het geval toen we in februari op Hawaii waren en er nauwelijks iets open was op de plek waar we waren. Is dan toch een domper. Om dat te voorkomen, doen we het nu anders. Als ik heerlijk heb geluncht in de maand van mijn verjaardag noem ik dat gewoon mijn verjaardagslunch. Zodat ik die alvast gehad heb, en het niet persé op mijn verjaardag moet. En die verjaardagslunch? Die had ik vandaag…. bijna….. vandaag was een 9,5… de tópper was de lunch in Montefalco, 10 dagen geleden. Dat was een 10! Heerlijk!

En het bijzondere? Allebei de restaurantjes ‘toevallig’ neergestreken.

‘De uitval moet het goedmaken’ op z’n Brabants. En dat bedoel ik maar… dan kan ik m’n lunch én kado maar alvast in de pocket hebben 😀🙃

Ciao tutti!