Klimaatverandering

We zijn nu een week of vier onderweg in dit fantastische land, Italië. Ik schreef al over een mini hittegolf, maar dat mini heeft zich doorgezet tot groot en hebben nog geen dag onder de 30 grd gehad. Je gaat je dan wel afvragen hoe normaal is dat eigenlijk? In de voorbereiding hebben we er bewust voor gekozen om eerst zuid Italië te doen en pas daarna het noorden, zodat we de echte grote hitte in het zuiden vermijden, want daar kan het zo maar 40 grd worden. We merken dat we soms een beetje jaloers zijn op onze buurtjes Eddie en Esther die hebben namelijk een airco op de camper. Gister na het rennen, waar we speciaal vroeg voor opgestaan waren, raken we onze warmte niet meer kwijt. De zee is niet echt koel hier, zelfs het douchewater is een soort van lauw. Dus hebben we onze biologische klok op Surinaamse tijd gezet. Piano piano hoor ik Lian roepen. Maar terug naar de vraag is het wel normaal, laten we in elk geval zeggen dat dit wel erg afwijkt van beloofde gemiddelde temperaturen. Het zou nu hier 26-28 grd moeten zijn. Ook een flinke regenbui, is op 1 uitzondering na nog niet gesignaleerd. Maar ook de gemiddelde spaghetti vreter loop hier te puffen hoor en ze zijn niet blij met deze vroege hoge temperaturen. Qua huidskleur pas ik al goed tussen de Italianen maar mijn thermostaat is lekker calvinistisch Nederlands, dus het blijft wat aanpassen en soms effe wegpuffen. Nu ik dit zo lees klinkt het als een klaagzang maar begrijp me goed, dat is het zeker niet, maar een avond effe een trui aan of overwegen om in de slaapzak te slapen zou best een keer fijn zijn.

We zijn nu in Paestum, een dorp waar de wereld beroemde Griekse tempels te bezichtigen zijn. In een hoge bouwkundige staat die zelfs in Griekenland zelf niet meer te vinden zijn. Uren hebben we rondgezworven en ons voor de zoveelste keer verbaasd over de grootsheid en gekkigheid in die tijd. Maar goed als je 40 jaar over een tempelbouw doet en je hebt genoeg slaven dan kom je een heel eind he. Een dame legt ons ongevraagd uit hoe het zat met goden en offeren. Goden daar hadden ze er een hele berg van, voor alles wat niet verklaarbaar was, of iets wat je graag zou willen, bv regen, nou daar had je een god voor. Voor dat offeren hadden die gasten iets slim bedacht trouwens. Bijvoorbeeld ik had me bedacht ik offer bv een koe aan god pietje puk voor 7 jaar goede seks (Bart Span heeft me daar trouwens een heel andere trucje voor geleerd…) , die laat je ritueel slachten door de hoge pief paf priester en klaar is klara, maar ja dan blijf je zitten met een karkas, vlees etc etc. Dus maakte de die pief paf priester 2 hoopjes, een met bv de maag waarin alle lekker stukken vlees verstopt zaken en een hoopje met huid, botten en vet. Dan mocht iemand kiezen, het gekozen hoopje ging naar het volk voor het aanrichten van een feestmaal voor de tempel en het andere verbrand voor de goden. En als je dan verklapt aan die persoon die mag kiezen wat waar ligt….Ik zeg iedereen tevreden, ook een soort brood en spelen. Nu vroeg ik me ook nog af… hoe kan het nu zo goed bewaard zijn gebleven? erg simpel eigenlijk. Na de romeinen had niemand meer trek in dit gebied. Het ligt namelijk midden in een voormalig moeras, dus de malaria muggen hadden het prima naar hun zin,  het stikte de moord van bandieten en struikrovers en vooral veel wateroverlast, lees overstromingen. Pas in 1795 herontdekt men deze plek, tja dan nog slopen op de vooravond van de renaissance dat doe je dan ook weer niet.

Zondag vertrekken we hier weer met een nieuw plan, de komende week trekken we de bergen in. Dat is wel een uitdaging wat de campings liggen hier alleen aan de kust en 1 juli begint de Italiaanse vakantie en waar zijn de Italianen gek op, juist, campers en strand. Dus zijn we driftig doende een plekkie te vinden. Daarna gaan we naar Ciro een wijngebied en gaan we slapen tussen de wijn. De tenen van de italiaanse voet laten we voor wat het is, om ons vervolgens op de maken voor Primativo du Maduria 😍😍😍😍

Volgende keer zal ik een stuk schrijven over Italiaans campeergedrag, want daar heb ik inmiddels al een blaadje anekdotes vol van.

antoine