Antoine en Lian in het land van laaf

Er was eens….

Er was eens een duo dat het besluit nam het vertrouwde nest te verlaten. Ze namen wat proviand en kleding mee, en trokken naar het Zuiden. Zonder vastomlijnd plan, trotseerden zij alles wat op hun pad kwam….. Hagelstormen, hittegolven, warm zeewater, koud douchewater, verlaten campings, verdwenen wegen en wegen die weer waren opgegraven. Ze zagen historische bewijzen van Etrusken, Moren, Grieken, Noormannen en natuurlijk Romeinen… veel Romeinen. Niet alleen oude bewijzen trouwens… ook veel recent rondzwervend materiaal.

Maar na een reis van 7 weken en ruim 3600 kilometer heeft het duo het verborgen land gevonden… het verborgen land van de Laven. Gemoedelijk tussen de ommuurde veldjes zien zij olijfbomen, wijnstruiken en moestuintjes. Maar de laven zelf laten zich niet zien…. die verschansen zich in hun huisjes…. In alle soorten en maten, maar met één overeenkomst…. Ze hebben allemaal hetzelfde puntmutsdak…

Al fietsend door dit sprookjesachtige land zijn overal deze huisjes… soms oud en vervallen, soms spiksplinternieuw en soms zelfs fake-huisjes (wij denken dat zo'n dak goed is voor de verhuurprijs per week)… meestal alleen met een laag muurtje, soms met op-afstand-bedienbaar-hek-met-alarm waarbij dan ook meestal een zwembad waarneembaar is. De laven zijn trots en zuinig op hun land…. Overal is het opgeruimd en netjes… geen zwerfvuil, geen graffiti, alles netjes wit geschilderd.

Plots zagen de reizigers een paar laven aan het werk… aan hun huisje… een echte opperlaaf mét knutsellaaf, bezig het vervallen huis op te knappen. Daar wilden zij natuurlijk meer van weten, dus ze stapten van hun fiets en maakten een praatje…. ‘Om er zelf in te gaan wonen’ horen we in een mengelmoes van talen. Dat is eens wat anders dan de vele B&B-bordjes…

We zijn aangekomen in een paradijsje… het land van laaf….met een mooie omgeving, schattige huisjes en, ook niet onbelangrijk, fijne temperaturen. Één ding is jammer….. héél véél mensen hebben deze plek ontdekt….vooral veel niet-Italianen…. Welkom in Alberobello, de hoofdstad van het land van Laaf, oftewel, het land van de trulli!

Maar, alle gekheid op een stokje…. Superleuke streek dit. Zeker omdat we ook de toeristendrukte (Heusden op zondag) hebben gelaten voor wat het is en twee leuke fietstochtjes hebben gemaakt….

Heuveltje op, heuveltje af, maar nét te doen op mijn gewone fiets. Lekkere lunch, lekker weertje… alles top! Daar wordt een mens echt blij van!
(of beter gezegd in het italiaans ... un uovo contento!)

Ciao tutti!